Na ruim 7 weken fietsen met een afstand van bijna 3.500 kilometer begin ik de pijn te voelen. De stoel werkt steeds minder mee. Ik moet een pedaal van mijn fiets vervangen, omdat het rubber versleten is. Kortom, ik begin er naar uit te kijken om in mijn nieuwe thuishaven Kefalonia aan te komen en mijn vriendin weer te zien. Toch waren de afgelopen dagen geweldig. Met mijn vriend Ben kom ik per boot aan in Igoumenitsa waar we hartelijk worden ontvangen door de ouders van de beste vriend van mijn vriendin. Igoumenitsa is de Griekse haven waar we met de veerboot vanuit Italië aankomen.
Dit is een prachtig voorbeeld van Griekse gastvrijheid. De volgende dagen fietsen Ben en ik langs adembenemende kustlijnen in het noorden van Griekenland. We zetten onze tent op en vallen in slaap met het geluid van beukende golven op de achtergrond. Tijdens onze laatste fietstocht na 55 dagen nemen we voor de laatste keer de veerboot van het Griekse vasteland (Astakos) naar Kefalonia (Sami). De laatste etappe, van ruim 30 kilometer, gaat van Sami naar de hoofdstad Argostoli. We fietsen door een grote bergpas en passeren zijdelings de hoogste berg van de Ionische eilanden, de berg Ainos. Daarna volgt een prachtige afdaling met flinke haarspeldbochten naar zeeniveau. Na al dat zwoegen voelt dit echt als een overwinning.
We worden met open armen ontvangen door Katia en ik dans de Sirtaki met mijn schoonvader. Het feest zou tot in de kleine uurtjes duren. Een paar dagen later kan ik met trots melden dat we 7.700 euro hebben ingezameld voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker.
Comments